Gry w pytania i odpowiedzi

gry pytania i odpowiedzi

Gry w pytania i odpowiedzi

Ten rodzaj gier nie wymaga prawie żadnych przyrządów czy rekwizytów, chociaż w pewnych wersjach ich nie wyklucza, i wykorzystuje naturalne zdolności dziecka do widzenia, słyszenia i mówienia.

Słownictwo początkowo ograniczać się może do nazw części ciała oraz przedmiotów widzianych przez nauczyciela i ucznia. Jedyne potrzebne w tej grze rekwizyty to pacynka bądź lalka, chusta do zawiązywania oczu bądź zakrywania przedmiotów oraz pudełko, w którym umieszczane będą przedmioty.

Najprostszą formę gry w pytania i odpowiedzi można wdrożyć na początku nauki języka obcego, kiedy dziecko nie posiada jeszcze znajomości żadnych słówek. Dowiadując się imienia pacynki czy lalki, która odpowiada na pytanie, nauczyciel pokazuje dzieciom znaczenie tego dialogu i pomaga im samodzielnie odpowiedzieć na pierwsze pytanie:

Nauczyciel: Jak masz na imię?

Kukiełka: Mam na imię Kukiełka!

Następnie, pozwalając kukiełce, by zadała każdemu dziecku pytanie o imię, nauczyciel może nauczyć dzieci sformułowania ich pierwszych wypowiedzi. Następnym krokiem jest sytuacja, w której dziecko samo trzyma kukiełkę, odgrywa jej rolę i pyta o imię kolejne dziecko. W ten sposób dziecko uczy się zarówno zadawania pytań, jak i udzielania odpowiedzi, co pozwala mu na wzięcie aktywnego udziału w nauce. Schemat użycia kukiełki do wprowadzania nowych zwrotów i wyrazów może być wykorzystywany przez cały okres nauki. Można nawet uznać go za metodę bardziej efektywną niż schemat, w którym kluczowa jest interakcja z żywym człowiekiem, ponieważ dziecku łatwiej wcielić się w rolę kukiełki niż innej żywej osoby. Powszechne są przypadki odmawiania przez nieśmiałe dzieci odpowiedzi na pytania zadawane przez nauczyciela, podczas gdy odmowa pytającej kukiełce to reakcja dużo rzadsza.

Na późniejszym etapie dzieci będą zadawać pytanie swemu sąsiadowi już bez wsparcia kukiełki.

Powyższa forma zabawy może być użyteczna i sprawiać radość zarówno dzieciom pięcioletnim, jak i ośmioletnim. Posługiwanie się kukiełką lub pacynką sprawdza się również w przypadku dużych dzieci, a nawet młodzieży i osób dorosłych, przy czym będzie się ono wtedy odpowiednio różnić od zabaw dla młodszych pod względem treści i stopnia złożoności.

W przypadku dzieci z ubogim zasobem słownictwa nauczyciel może wprowadzić do zabawy proste wyrażenia: Tak, to prawda i Nie, to nie prawda. Jedno z dzieci ma zawiązane oczy i próbuje odgadnąć imię dziecka, które chwyta go za rękę lub siada na jego kolanach pytając: Czy twoje imię to…? W przypadku odgadnięcia imienia, drugie dziecko bądź cała grupa odpowiada: Tak, to prawda!. I tak dalej, aż do momentu prawidłowego wskazania imienia dziecka.

Wprowadzenie nazw kolorów i liczb znacznie rozszerza zakres możliwych pytań i odpowiedzi. W zabawie mogą na przykład zostać użyte różnokolorowe piłki. Nauczyciel umieszcza jedną z nich w pudełku, drugą zaś na pudełku, a następnie zadaje po angielsku lub w innym języku pytania takie jak: Gdzie jest niebieska piłka?, Czy niebieska piłka znajduje się na pudełku?, Ile piłek jest na pudełku? itd. Później, gdy kompetencje językowe dzieci wzrosną, opisane wcześniej przedmioty mogą zostać zastąpione rysunkami osób wykonujących różne czynności umożliwiając w ten sposób dzieciom zadawanie pytań bardziej złożonych typu: Czy to chłopiec, czy dziewczynka?, Co robi?, Czy wstaje?, Co trzyma w ręce? I tak dalej, aż do momentu poprawnego nazwania czynności.

Gry w pytania i odpowiedzi mogą także przybrać formę bardziej sformalizowanej rozgrywki z wykorzystaniem specjalnie do tego celu przygotowanych materiałów takich jak karty, plansze, czy kostki. W ten sposób posłużą one jako narzędzie językowe na dalszych etapach nauczania, gdyż dzięki bardziej skonkretyzowanej strukturze będą przekazywać bardziej precyzyjne treści.

Istnieje kilka typów gier, które z różnych powodów w sposób szczególny nadają się do wykorzystania w edukacji językowej. Są nimi na przykład popularne gry typu Czarny Piotruś, memory, domino, bingo itd. Można je wykonać samodzielnie, zaadaptować do tego celu istniejące gry w języku polskim lub skorzystać z gotowych zestawów przeznaczonych do wsparcia nauki angielskiego, niemieckiego, czy hiszpańskiego.