Zagrożenia dla ucznia wynikające z niewystarczającego współdziałania z resztą klasy w procesie uczenia się języka obcego
Wzajemny kontakt z innymi uczniami w toku nauki języka obcego odgrywa kluczową rolę w rozwijaniu kompetencji komunikacyjnych. Nie bez powodu część ćwiczeń zawartych w podręcznikach i materiałach edukacyjnych polega na układaniu dialogów lub scenek w parach lub grupach. Niedostateczny stopień interakcji pomiędzy uczniami może prowadzić do opisanych poniżej zagrożeń związanych z efektywnością i jakością nauki.
Deficyty interakcji z grupą ograniczające możliwości praktykowania komunikacji w języku obcym.
W trakcie rozmów i dyskusji z innymi uczniami uczniowie mają szansę ćwiczyć mówienie, słuchanie, rozumienie ze słuchu oraz konstruowanie zdań. Brak tej aktywności może prowadzić do słabego rozwinięcia wspomnianych umiejętności oraz braku pewności siebie w mówieniu w języku obcym.
Ograniczona różnorodność językowa:
Interakcja z różnymi osobami umożliwia ekspozycję ucznia na różne style konwersacyjne, akcenty i słownictwo. Uczniowie stroniący od interakcji z resztą klasy narażają się na ograniczoną różnorodność językową, co może prowadzić do utrwalania wyłącznie jednego stylu mówienia lub posiadania bardzo ograniczonego słownictwa. W efekcie zakłócony zostaje rozwój umiejętności porozumiewania się w różnych sytuacjach.
Brak możliwości korekty:
Interakcja z resztą grupy daje uczniowi możliwość otrzymywania natychmiastowej informacji zwrotnej, eliminowania nieprawidłowości gramatycznych, błędów wymowy i innych trudności językowych. Skąpa interakcja powoduje utratę cennej szansy na poprawę własnych błędów językowych oraz stymulacji do dalszego rozwoju językowego.
Brak możliwości uczenia się od grupy:
Kontakt z innymi uczniami w języku obcym nie tylko umożliwia produkcję językową, ale także stwarza szanse uczenia się od innych. Uczeń posiadający swoje mocne strony językowe może dzielić się z koleżankami i kolegami swoją wiedzą, strategiami konwersacyjnymi i technikami uczenia się. Brak kontaktu zawęża tę okazję do korzystania z wiedzy i doświadczenia językowego rówieśników.
Niska motywacja i zaangażowanie:
Niedostateczny kontakt z resztą klasy może prowadzić do spadku motywacji i wątłego zaangażowania się w proces uczenia się języka obcego. Uczniowie, którym brakuje interakcji i wsparcia ze strony rówieśników mogą czuć się izolowani i mniej skłonni do zaangażowania w aktywności językowe, co w efekcie może prowadzić do stagnacji w postępach językowych, a nawet do całkowitej utraty zainteresowania nauką języka obcego.
Środek zaradczy?
Receptą na opisane deficyty interakcji w procesie uczenia się języka obcego jest wykorzystanie przez nauczyciela metod bezpośrednio stymulujących uczniów do kontaktów werbalnych, w tym do zabaw wykorzystujących powtarzane schematycznie formuły zdaniowe oraz skłaniających do improwizowania dialogów i scenek, zadawania pytań i udzielania spontanicznych odpowiedzi, a także wyrażania opinii i emocji.
Istotą gier towarzyskich uczących języka są przede wszystkim interakcje słowne oraz zaangażowanie ucznia we wciągającą rozgrywkę, tym łatwiej więc za ich pośrednictwem skłonić uczniów do praktykowania form komunikacji, uczenia się od siebie nawzajem i wspólnego motywowania się w procesie poszerzania spektrum kompetencji językowych. Gry z całą pewnością wspomogą zatem nauczyciela w stworzeniu środowiska przyjaznego interakcjom między uczniami i tym samym wspierającego aktywny rozwój językowy.
